...się zepsuł!

Discover Greg White Hunt!

Agregat od kilku dni wykorzystuje w celach relaksacyjnych grawitację. Delikatnie wykorzystuje, w końcu chodzi o to, żeby mięśnie wyćwiczone za biurkiem się nie przepracowały, żeby krótki oddech pogłębić, twarz wystawić na podmuch świeżego powietrza.
Jest w okolicach Gdańska kilka przyjemnych stoków, łagodnych, doświetlonych, w sam raz dla mnie. Na stoku w Przywidzu nawet jest ratrak. Muszę podejść do nego bliżej i się przyjrzeć bo wygląda jakby trawa mu już gąsienice poprzerastała. Ale jest. Sztucznego śniegu na kilka centymetrów, ubity na beton, zlodowaciały miejscami. Lepiej gleby nie łapać. Czego można wymagać na wybrzeżu, które o prawdziwych, wielomiesięcznych, śnieżnych i mroźnych zimach już zapomniało od dobrych 20 lat. Kiedyś na moim osiedlu był nawet wyciąg "wyrwirączka" ale zimy się skończyły, wyciąg się zdemontował a stok porósł młodniakiem.
Dużo mam frajdy z tego jeżdzenia. 2 godzinki dziennie jak na mnie akurat wystarczy, żeby troszkę ruchu załapać.
Ale prawdziwe atrakcje zaczynają się po nartach, jak zejdziemy na herbatkę do budyneczku szumnie gospodą zwanego.

Królują tu trzy panie, za przeproszeniem "siłą od pługa oderwane". Siedząc w Gdańsku lub jeżdząc bardzo rzadko na narty tam, gdzie już do obsługi lud się wdrożył, nie sądziłem, że takie skanseny postaw "frontem do klienta" jeszcze przetrwały.

Menu jest długie...jakieś 5 pozycji (żurek, barszczyk, bigos, hamburger, kiełbaska) i płynnych tyleż samo (kawa, herbata, piwo zimne, piwo grzane, grzane wino). Na "kiju" plakietki Lech i Tyskie.

W ofercie gratis atmosfera z kabaretu Laskowika. Nie ma, nie ma, nie ma....!

Weekend, kupa narciarzy, początek ferii.

Pytam o żurek...nie ma. Co jest? Barszczyk. Biorę.

Biorę jeszcze kiełbaskę. Proszę - Psze' Pani ja zapłacę od razu ale kiełbaskę wezmę jak skończę barszczyk, żeby nie wystygła. Proszę bez musztardy tylko z ketchupem. Dobrze?

Pada odpowiedz - Dobra, dobra!

Do tego gromki okrzyk do kobitki stojącej 3 kroki dalej, tępo wpatrzonej w siną dal. - Aniu, skasuj Pana!
Przestraszyłem się ale okazało się, że chodzi o pieniądze.

Płacę, biorę barszczyk, odwracam się i słyszę - Kiełbaski Pan zapomniał!
Leży nałożona, stygnie, ani krzty ketchupu, kupa musztardy. Tackę dało się wymienić na taką z ketchupem. Wziąłem.

Siadam niedaleko, konsumuję, patrzę i słucham. Tak cholera mam, że zmysłu obserwacji jakoś nie udaje mi się wyłączać nawet po kielichu.

Wchodzi gość z obsługi wyciągu. Chwila rechotów z pogranicza gry wstępnej.

Pytanie - No jak przewaliło się już?

Odpowiedz - Tak nareszcie cholera ten tłum poszedł precz, da się wyżyć!

Ja myślałem naiwnie, że właśnie z tłumu da się wyżyć, zwłaszcza przy zajęciach sezonowych ale widać w błędzie byłem.

Patrzę dalej. Pani Ania balansuje stojąc na stołku przy beczce z grzanym winem. Leje miód. Woła - gdze ta chlerna hohel drzewaniana z długą rączką. Nią się dobrze po dnie smyra!

Parę dni temu mieli grzaniec Galicyjski na ciepło. Dzisiaj widzę, że koncepcja jest odmienna. Wszędzie rozstawione butelki Kadarki, wiaderko miodu i przyprawy Kotnay w torebeczkach. Widać idzie własna produkcja i to na oczach klientów.

Ludzie wchodzą, stoją, czekają, panie nic, mają co robić.

Jeden z młodych podchodzi energicznie i głośno mówi- Zdecydowałem się, jednak będę kupował! Leniwie jedna się odwróciła do niego. -Tyskie proszę! - Nie ma, tylko Lech jest. - Dobrze proszę Lecha. - Nie ma ...chwilowo. Butlę trzeba zmienić.

Pada - To co jest!

Myślałem, że kobitka powie - Ja jestem - ale nie. Rozolutnie mówi - Grzane piwo jest. Chłopak bierze.

Kobitki między sobą - Ty trzeba tego tam zawołać, niech beczkę piwa zmieni. Mija 10 miniut. Nikt nikogo nie woła, nic nie zmiena. Wreszcie ruszyły same. Odpięły pustą beczkę, targają ją. Patrzę dokąd. Pomieszczenie gospodarcze 5 metrów od nich. Zostawiają pustą, biorą pełną. Piwo już znowu jest. Naprawdę 5 metrów!

Na koniec przebój sezonu, evergreen skansenu, czysty folklor. Ja słyszałem takie coś w dowcipie, ale żeby usłyszeć to na żywo i na poważnie i bez ironii to by mi do głowy nie przyszło.

Klient - Grzane wino proszę.

Pani - Nie ma...chwilowo. (siedziałem pół godziny, ludzie się przewalali i wciąż było chwilowo)

Ten klient był dociekliwy, przy tym zauważył stojące wszędzie butelki Kadarki.

Pyta - Jak to niema, czemu?

Odpowiedz:

_

KORKOCIąG SIę ZEPSUŁ!

_

Zacząłem w głos się śmiać, no nie dałem rady się powstrzymać. Patrzyli jak na idiotę ale ja miałem ubaw. Poszedłem po aparat do auta i uwieczniłem ten skansen pegeerowski na fotce.