AgregAT: Nię bądz Pan rura i nie pękaj!

piątek, 10 kwietnia 2009

Nię bądz Pan rura i nie pękaj!

Czy w tym wypadku określenie "stara rura" nadal ma wydzwięk pejoratywny?

Pisz Jasiu.
DANA RURA JEST DO NICZEGO!
Wężykiem, wężykiem!

Tak jest Panie majster.

6 komentarzy:

La Motte Valois pisze...: Wow! Great photos, uyou seem to have a very peculiar point of view and that makes your photos great and very interesting!; 10 kwietnia 2009 01:24
Anonimowy pisze...: Nooo, Agregat, robisz międzynarodową karierę

konfliktowa; 10 kwietnia 2009 08:57
Zadora pisze...: Thanks Motte, very nice to hear you like it. Come more often :); 10 kwietnia 2009 14:44
eee-live pisze...: A jak tak w kwestii trochę specjalistycznej ;) Czy te rury to są z PCV? Bo ze zdjęcia to ciężko zgadnąć ;)
Jak tak to już ich od dziś nie lubię ;) Po 8 godzinach z tym wrednym tworzywem.; 10 kwietnia 2009 15:46
Anonimowy pisze...: Pozwolę sobie dzisiaj uraczyć Was tekstem o frajerze w autobusie
maria
"Każda osoba jadąca autobusem zwanym Ziemią doznaje krzywd.
Krzywda zmienia się w cierpienie, gdy wstydzimy się swoich niepowodzeń. Z powodu wstydu czujemy się wyrzutkami społeczeństwa, jakby gdzieś był inny autobus toczący się po gładkiej drodze. Wszyscy jego pasażerowie to szczupli, zdrowi, szczęsliwi, ładnie ubrani i lubiani ludzie, członkowie żyjących w harmonii rodzin mający pracę, która ich nie nudzi, ani nie irytuje.Ci ludzie nie robią niczego podłego ani głupiego w stylu zapominania, gdzie zaparkowali samochód, gubienia portfela, mówienia całkowicie niewłaściwych rzeczy. Pragniemy znaleźć się w owym autobusie z innymi, normalnymi ludźmi.
Jednakże jedziemy innym autobusem- tym, który ma z przodu napis FRAJER, i martwimy się, że możemy być jedynymi pasażerami. Wielu z nas ulega temu złudzeniu. Czujemy się samotni w swoich dziwactwach i niepewności, wydaje się nam, że jesteśmy najbardziej zagubionymi ludźmi na autostradzie.
Oczywiście nie zawsze się tak czujemy. Niekiedy obmywa nas fala samowybaczenia i wówczas nagle czujemy się związani z innymi ludźmi, mamy wrażenie, że do nich pasujemy.
Zajęcie miejsca w autobusie z innymi frajerami jest czymś wspaniałym. Może stanowić pierwszy krok ku oświeceniu i zrozumieniu każdą komórką mózgu, że ten drugi autobus- elegancki i wiozący świetnych ludzi, którzy wiedzą dokąd jadą- również jest pełen frajerów, umęczonych i mających tajemnice. Jeżeli zobaczymy wyraźnie, że każdy człowiek, bez względu na sławę, majątek,wiek, inteligencję lub urodę, dzieli z nami zwyczajne dziwactwa, stanie się coś osobliwego. Poprawi nam się nastrój, wyluzujemy się i staniemy się równie pełni życia jak ludzie, których wyobrażaliśmy sobie w drugim autobusie. Gdy toczymy się, zagubieni jak zwykle, po wyboistej drodze prowadzącej przez doliny i wzgórza, znajdujemy się wśród przyjaciół.
Rozsiadamy się wygodnie i cieszymy jazdą."
E. Lesser; 10 kwietnia 2009 19:22
Anonimowy pisze...: Takiej właśnie przemiany życzę Tobie, i wszystkim odwiedzającym stronę z okazji świąt Wielkanocnych
Abyśmy byli pełni życia i wśród przyjaciół cieszyli się jazdą:)
Ja Was wszystkich bardzo, bardzo..
maria
A jutro pewnie też wpadnę:); 10 kwietnia 2009 19:27